ஏந்தல்

yaendhal

உயர்ச்சி ; மலை ; மேடு ; பெருமையிற் சிறந்தோன் ; தேக்கம் ; அரசன் ; ஆழமின்மை ; முதல் ; இளமை ; எளிதில் செய்து முடிக்கும் தன்மை , ஏந்துதல் , தாங்குதல் , கையேந்துதல் .

தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி

மலை. (அக. நி.) 1. Hill; இளமை. (அக. நி.) 3. Youth; தேக்கம். (திவ். திருச்சந். 6, வ்யாக்.) 3. Wide shallow pool; ஆழமின்மை. 4. Shallowness, as of a utensil; பயிர்செய்தற்காதாரமாக அமைக்கப்பட்ட ஏரி. (C. G.) 5. Irrigation tank in a flat country; ஏந்திசை. (காரிகை, செய். 1, உரை.) 6. A rhythm in verse. See ஏந்திசை. உயர்ச்சி. ஏந்தற் பொற் றோளினாய் (கம்பரா. சூர்ப்ப. 54). 7. Height, eminence; பெருமை. (பிங்.) 8. Dignity, greatness; மேடு. (சூடா.) 9. Mound; பெருமையிற்சிறந்தோன். ஏந்தல்காணா (கந்தபு. தாரகன்வதை. 76). 10. Great man, noble; அரசன். (திவா.) 11. King; உட்கிடைக் கிராமம். Loc. 12. Hamlet of a big village; வாதரோகம். (இராசவைத்.) 13. Paralysis; முதல். (அக. நி.) 2. That which is first; உதவி. அவனிருந்தது எவ்வளவோ ஏந்தலாயிருந்தது. 4. Assistance, helpfulness; எளிதிற் செய்து முடிக்குந் தன்மை. அந்தக் காரியஞ் செய்வது எனக்கு ஏந்தல். 5. Ease in accomplishment; தாங்குகை. 2. Holding up, raising, supporting; . 6. See ஏந்து. Loc. கையேந்துகை. 1. Stretching out the hands, as a beggar;

Tamil Lexicon

s. a king, lord, master; 2. elevation, greatness, eminence, உயர்ச்சி; 3. a mountain, a mound, மேடு; 4. v. n. of ஏந்து; 5. paralysis, வாதம்.

J.P. Fabricius Dictionary

, [ēntl] ''s.'' Height, eminence, உயரம். 2. Dignity, greatness, பெருமை. 3. A lord, master, பெருமையிற்சிறந்தோன். 4. A king, அரசன். 5. A mountain, மலை. ''(p.)'' 6. ''[in pros.]'' As ஏந்திசை; [''ex'' ஏந்து, ''v.'']

Miron Winslow

ēntal
n. ஏந்து-.
1. Stretching out the hands, as a beggar;
கையேந்துகை.

2. Holding up, raising, supporting;
தாங்குகை.

3. Wide shallow pool;
தேக்கம். (திவ். திருச்சந். 6, வ்யாக்.)

4. Shallowness, as of a utensil;
ஆழமின்மை.

5. Irrigation tank in a flat country;
பயிர்செய்தற்காதாரமாக அமைக்கப்பட்ட ஏரி. (C. G.)

6. A rhythm in verse. See ஏந்திசை.
ஏந்திசை. (காரிகை, செய். 1, உரை.)

7. Height, eminence;
உயர்ச்சி. ஏந்தற் பொற் றோளினாய் (கம்பரா. சூர்ப்ப. 54).

8. Dignity, greatness;
பெருமை. (பிங்.)

9. Mound;
மேடு. (சூடா.)

10. Great man, noble;
பெருமையிற்சிறந்தோன். ஏந்தல்காணா (கந்தபு. தாரகன்வதை. 76).

11. King;
அரசன். (திவா.)

12. Hamlet of a big village;
உட்கிடைக் கிராமம். Loc.

13. Paralysis;
வாதரோகம். (இராசவைத்.)

ēntal
n. ஏந்து-.
1. Hill;
மலை. (அக. நி.)

2. That which is first;
முதல். (அக. நி.)

3. Youth;
இளமை. (அக. நி.)

4. Assistance, helpfulness;
உதவி. அவனிருந்தது எவ்வளவோ ஏந்தலாயிருந்தது.

5. Ease in accomplishment;
எளிதிற் செய்து முடிக்குந் தன்மை. அந்தக் காரியஞ் செய்வது எனக்கு ஏந்தல்.

6. See ஏந்து. Loc.
.

DSAL

ஏந்தல் - ஒப்புமை - Similar

ஏந்துதல் மந்தல் பந்தல் நந்தல் கந்தல் ஏல்தல் ஏர்தல் ஏய்தல் உந்தல் ஏந்தெழில்