கொன்னுதல்

koṉṉu-,
5. v. intr. [M. konjnju.]
1. To stammer, stutter;
திக்கிப்பேசுதல்.

2. To babble;
குமுறுதல். ஒன்னார்கள் வாய் கொன்ன (தனிப்பா, i, 386, 38).

koṉṉu-
5 v. intr.
To become famous;
பெருமையுறுதல். (தணிகைப்பு. நாட். 140.)

DSAL