Tamil Dictionary 🔍

முந்தை

mundhai


பழைமை ; முற்காலம் ; முன்னோன் ; முன் ; சிறு பாண்டவகை .

தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி


முன்னோன். அந்தணர். . . தந்தை தாயென் றிவர்க்கு . . . முந்தைவழி நின்று (பு. வெ. 9, 33).- adv. 3. Ancestor; பழைமை. (பிங்.) 1. Antiquity; சிறுபாத்திர வகை. (W.) A small vessel; முன். வந்தடி பொருந்தி முந்தை நிற்பின் (புறநா. 10). 4. In front of; முற்காலம். முந்தைத் தான் கேட்டவாறே (சீவக. 545) 2. The past, former time;

Tamil Lexicon


s. (Tel.) a small earthen vessel; 2. see under முந்து v.

J.P. Fabricius Dictionary


பழமை.

Na Kadirvelu Pillai Dictionary


. A forefather. ''(p.)''

Miron Winslow


muntai
முந்து-. n. [T. mundu K. munde.]
1. Antiquity;
பழைமை. (பிங்.)

2. The past, former time;
முற்காலம். முந்தைத் தான் கேட்டவாறே (சீவக. 545)

3. Ancestor;
முன்னோன். அந்தணர். . . தந்தை தாயென் றிவர்க்கு . . . முந்தைவழி நின்று (பு. வெ. 9, 33).- adv.

4. In front of;
முன். வந்தடி பொருந்தி முந்தை நிற்பின் (புறநா. 10).

muntai
n. cf. மொந்தை. [T. munta, K. munde.]
A small vessel;
சிறுபாத்திர வகை. (W.)

DSAL


முந்தை - ஒப்புமை - Similar