மாட்டுதல்
maattuthal
இணைத்தல் ; தொடுத்தல் ; செருகுதல் ; செலுத்துதல் ; உட்கொள்ளுதல் ; கற்றுவல்லனாதல் ; அடித்தல் ; விளக்கு முதலியன கொளுத்துதல் ; எரித்தல் ; கூடியதாதல் ; வலிபெறுதல் ; மாளச்செய்தல் ; அழித்தல் ; போக்குதல் .
தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
கற்றுவல்லனாதல். கல்வியை மாட்டாராயினும் (புறநா. 57, உரை). 6. To be proficient in; அடித்தல். வின்முறிய மாட்டானோ (தனிப்பா, 41, 80). 7. To beat violently; விளக்கு முதலியன கொளுத்துதல். செய்பெய்து மாட்டிய சுடர் (குறுந். 398). 8. To kindle, as a fire; to light, as a lamp; எரித்தல். விறகிற் . . . செந்தீ மாட்டி (சிறுபாண். 156). -part. 9. To burn; கூடிய தாதல். தேவரு நண்ணவு மாட்டா விழுப்பொருளை (திருவாச. 20, 9). 1. To be able; இணைத்தல். (சூடா) சிறுபொறி மட்டிய பெருங்கல்லடாஅர் (நற். 19). 1. To fasten on, button, tackle, hook; தொடுத்தல். அம்பினை மாட்டியென்னெ (கம்பரா. நிகும்பலை. 96). 2. To fix, attach; செருகுதல் அடுப்பினின் மாட்டு மிலங்ககில் (காஞ்சிப்பு. நகர. 73). 3. To put in, thrust, as fuel; செலுத்துதல். வன்னறான் வல்லவெல்லா மாட்டினன் (சீவக. 1274). 4. To use, bring into play; உட்கொள்ளுதல் சொன்மாலையிரைந்து மாட்டிய சிந்தை (திருவிசை. கருவூ ). 5. To grasp, comprehend; வலிபெறுதல். மாட்டா மணிதன்றன் (கம்பரா. அதிகா. 270). 2. To be copetent; to have necessary strength; மாளச்செய்தல் மாட்டிய பிள்ளை மறவர் நிற்ந்திருந்து (பு. வெ, 2, 9). 1. To kill; அழித்தல், வேட்டுப் புழையருப்ப மாட்டி (முல்லைப். 26). 2. To destroy; போக்குதல். மாயை யவுயவ மாட்டி (ஞானா, 58, 12) . 3. To remove; to cause to disappear ;
Tamil Lexicon
māṭṭu-
5. v. tr. [ T. māṭu]
1. To fasten on, button, tackle, hook;
இணைத்தல். (சூடா) சிறுபொறி மட்டிய பெருங்கல்லடாஅர் (நற். 19).
2. To fix, attach;
தொடுத்தல். அம்பினை மாட்டியென்னெ (கம்பரா. நிகும்பலை. 96).
3. To put in, thrust, as fuel;
செருகுதல் அடுப்பினின் மாட்டு மிலங்ககில் (காஞ்சிப்பு. நகர. 73).
4. To use, bring into play;
செலுத்துதல். வன்னறான் வல்லவெல்லா மாட்டினன் (சீவக. 1274).
5. To grasp, comprehend;
உட்கொள்ளுதல் சொன்மாலையிரைந்து மாட்டிய சிந்தை (திருவிசை. கருவூ ).
6. To be proficient in;
கற்றுவல்லனாதல். கல்வியை மாட்டாராயினும் (புறநா. 57, உரை).
7. To beat violently;
அடித்தல். வின்முறிய மாட்டானோ (தனிப்பா, 41, 80).
8. To kindle, as a fire; to light, as a lamp;
விளக்கு முதலியன கொளுத்துதல். செய்பெய்து மாட்டிய சுடர் (குறுந். 398).
9. To burn;
எரித்தல். விறகிற் . . . செந்தீ மாட்டி (சிறுபாண். 156). -part.
1. To be able;
கூடிய தாதல். தேவரு நண்ணவு மாட்டா விழுப்பொருளை (திருவாச. 20, 9).
2. To be copetent; to have necessary strength;
வலிபெறுதல். மாட்டா மணிதன்றன் (கம்பரா. அதிகா. 270).
māṭṭu-
5. v. tr. Caus. of மான்-.
1. To kill;
மாளச்செய்தல் மாட்டிய பிள்ளை மறவர் நிற்ந்திருந்து (பு. வெ, 2, 9).
2. To destroy;
அழித்தல், வேட்டுப் புழையருப்ப மாட்டி (முல்லைப். 26).
3. To remove; to cause to disappear ;
போக்குதல். மாயை யவுயவ மாட்டி (ஞானா, 58, 12) .
DSAL