கருகு

karuku

III. v. i. turn black by exposure to the sun, fire, etc., கரி II; 2. be singed, scorched or burnt (as meat, fish etc.) காந்து. பயிர்கருகுகிறது, the crop is become sickly. கருகவறுக்க, to over-roast. கருகல், v. n. obscurity, dimness, rice, curry etc. burnt in cooking. கருகலான பேச்சு, an obscure dark speech. கருகல் வெற்றிலை, betel leaves tanned by the sun. கருகற்சோறு, burnt rice. கருகற்புண், a healed sore. கருகுமணி, vulg. கருவமணி, a small black bead.

J.P. Fabricius Dictionary

---

, [kruku] கிறேன், கருகினேன், வேன், கருக, ''v. n.'' To be scorched, scarred, to darken, blacken by fire or the sun, to be tanned--as the countenance; to turn brown and sickly--as growing corn, &c.; to wither from want of water, to be burnt to tinder. சிரங்குகருகிப்போயிற்று. The itch is cured (dried, &c.). கொப்புளங்கருகிப்போயிற்று. The pustule is dried up. மருந்தெண்ணெய்கருகிப்போயிற்று. The medi cinal oil is burnt. பயறுகருகிப்போயிற்று. The pulse is burnt in parching.

Miron Winslow

---