பொக்கை
pokkai
சிறுதுளை ; மூளியாயிருக்கை ; நொய் முதலியவற்றின் நொறுங்கு ; குற்றம் .
தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
நோய் முதலியவற்றின் நொறுங்கு. 3. Grit; மோர்க்கூழ். Loc. Porridge; குற்றம்.நீடுபொக்கையிற் பிறவியைப் பழித்து (தேவா. 942, 10). 4. Blemish, fault; சிறுதுவாரம். (W.) 1. Little hole; crack; மூளியாயிருக்கை. Loc. 2. Having a part deformed, dented or broken;
Tamil Lexicon
s. (Tel.) a little damage, மூளி. பொக்கைவாய் (பொக்குவாய்), a toothless mouth. பொக்கைவாயன் (fem. பொக்கைவாய் ச்சி), a man without teeth.
J.P. Fabricius Dictionary
, [pokkai] ''s.'' [''Tel.''
Miron Winslow
pokkai
n. பொ-. [T. bokka K. bokkē.]
1. Little hole; crack;
சிறுதுவாரம். (W.)
2. Having a part deformed, dented or broken;
மூளியாயிருக்கை. Loc.
3. Grit;
நோய் முதலியவற்றின் நொறுங்கு.
4. Blemish, fault;
குற்றம்.நீடுபொக்கையிற் பிறவியைப் பழித்து (தேவா. 942, 10).
pokkai,
n. cf. புறக்கை.
Porridge;
மோர்க்கூழ். Loc.
DSAL