வேற்று

vaetrru

adj. same as வேறு. வேற்றாள், a stranger; 2. a pariah (used by himself). வேற்றுக் குரல், a strange voice; 2. an unusual sound. வேற்றுத் தேவன், a strange god. வேற்றுநிலை மெய்ம்மயக்கு, the combination of two consonants of different sound. வேற்றுப் பொருள், anything extraneous or different, as a quality from its subject; a varied object or subject. வேற்றுப் பொருள் வைப்பு, a figure of speech in rhetoric, establishing the truth of a particular fact by a general truth. வேற்று மனிதன், a stranger, an alien, one not of the company in question. வேற்றுரு, a disguised form.

J.P. Fabricius Dictionary

---