பூண்
poon
அணி ; உலக்கை முதலியவற்றிற்கு இடும் பூண் ; கவசம் ; யானைக்கோட்டின் கிம்புரி .
தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
அணி நுண்பூணாகம் வடுகொள முயங்கி (மதுரைக். 569). 1. Ornament, jewel; யானைக்கோட்டின் கிம்புரி. (பிங்.) 3. Ornamental knob of an elephant's tusk; உலக்கை தடி முதலியவற்றின் முனையிற்செறித்த வளையம் புண்செறிந்த தலையையுடைய தண்டுகோலை (புறநா. 243, உரை). 2. Ring, ferrule, cap; கவசம் பூணணிமார்ப போற்றி (சீவக 264). 4. Armour;
Tamil Lexicon
s. a ring, a ferrule, a cap; 2. an ornamental knob; 3. an ornament, a jewel, ஆபரணம்.
J.P. Fabricius Dictionary
, [pūṇ] ''s.'' A ring, ferrule, cap, உலக்கை முதலியவற்றின்பூண். 2. An ornamental knob of an elephant's tusk, கிம்புரி. ''(c.)'' 3. A jewel, an ornament, ஆபரணம்.
Miron Winslow
pūṇ
n. பூண்-. [T. ponnu M. pūṇ.]
1. Ornament, jewel;
அணி நுண்பூணாகம் வடுகொள முயங்கி (மதுரைக். 569).
2. Ring, ferrule, cap;
உலக்கை தடி முதலியவற்றின் முனையிற்செறித்த வளையம் புண்செறிந்த தலையையுடைய தண்டுகோலை (புறநா. 243, உரை).
3. Ornamental knob of an elephant's tusk;
யானைக்கோட்டின் கிம்புரி. (பிங்.)
4. Armour;
கவசம் பூணணிமார்ப போற்றி (சீவக 264).
pūṅ-
7 v. [T. pūnu K. pūṇ.] tr.
1. To put on, wear;
அணிதல். பூண்பதுவும் பொங்கரவம் (திருவாச. 12, 1).
2. To be fettered with, shackled with, yoked with;
விலங்கு முதலியன தரித்தல் புனை பூணும் (குறள். 836). படுநுகம் பூணாய் பகடே (சிலப்.27, 228).
3. To surround;
சூழ்ந்துகொள்ளுதல். யாருமச் செங்கணானைப் பூண்டனர் (கம்பர. இராவணன்கள 19).
4. To undertake, as a business; to assume duty;
மேற்கொள்ளுதல். போர்த்தொழில் வேட்கை பூண்டு (கம்பரா. படைத்தலை. 1).
5. To become possessed of, as knowledge, love;
உடைத்தாதல். அன்பு பூண்டனை (கம்பரா. விபீடணடை. 2).--intr.
1. To become entangled, as a lock of hair; to be caught, as birds in a snare;
சிக்கிக்கொள்ளுதல். (W.)
2. To be yoked;
நுகத்திற் கட்டப்படுதல். பூண்டன புரவியோ (கம்பரா. இராவணன்வ. 38).
3. To come close together; to become inseparable;
நெருங்கி யிறுகுதல். அவனுக்குப் பல் பூண்டுவிட்டது.
DSAL