திமிறு

thimiru

III. v. t. wriggle one's self or slip out of another's hands, விலகு; v. i. grow, increase, வளரு, used improperly for திமிர் in the sense of be well rubbed in, as oil etc. என் கையைத் திமிறிப்போட்டு (க்கொண்டு) ஓடிப்போனான், he slipped out from my hand and ran away. திமிறிப் பேச, to speak impertinently. திமிறி யெழும்ப, to force one's self away from another coming to fight; 2. to become violent, as fever, lust, etc.

J.P. Fabricius Dictionary

---

, [timiṟu] கிறேன், திமிறினேன், வேன், திமிற, ''v. a.'' To wriggle one's self out of another's hands, பலாத்காரமாய்விலக. 2. (சது.) To grow, to increase, வளர. 3. ''v. a.'' and ''v. n.'' [''improp. for'' திமிர்.] To be well rubbed in, as oil, &c., தேய்க்க. 4. [''prov. for'' சிதற.] To be scatter ed, spilled, &Mp;c., as flour in pounding, சித்த. ஆள்இப்போதுதிமிறிப்போய்விட்டான். He has grown tall and plump. திருடன்கையைத்திமிறிக்கொண்டோடிப்போனான்..... The thief slipped from his hands, and ran away.

Miron Winslow

---