பூரியர்
pooriyar
கீழ்மக்கள் ; கொடியவர் .
தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
. See பூரியார். பூரியர்களாழுமளறு (குறள், 919). பூரியரேயுந் தம்மைப் புகல்புகுந்தோர்க்கு (கம்பரா. விபீடண. 119).
Tamil Lexicon
, ''s. [pl.]'' Wicked persons. 2. Base or low people, as புலையர்.
Miron Winslow
pūriyar
n. perh. id.
See பூரியார். பூரியர்களாழுமளறு (குறள், 919). பூரியரேயுந் தம்மைப் புகல்புகுந்தோர்க்கு (கம்பரா. விபீடண. 119).
.
DSAL