திணறு

III. v. i. be choked, stifled, unable to respire, மூச்சுத்தடுமாறு. திணறல், v. n. hard breathing.

J.P. Fabricius Dictionary

, [tiṇṟu] கிறேன், திணறினேன், வேன், திணற, ''v. n.'' To be choked, stiffied, strangled, unable to respire, மூச்சுத்தடுமாற ''(c.)''

Miron Winslow