Tamil Dictionary 🔍

தருமம்

tharumam


நற்செயல் ; விதி ; நீதி ; தானம் முதலிய அறம் ; நல்லொழுக்கம் ; கடமை ; இயற்கை ; பதினெண்வகைப்பட்ட அறநூல் .

தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி


விதி. (உரி. நி.) 2. Statute, ordinance, law, sacred, law; இயற்கை. (உரி. நி.) தரும மிஃதெனப் பன்னா மரபெனின் (ஞானா. 11, 23). 8. Nature; inherent qualities; characteristics; instinct; தானமுதலிய அறம். தருமமுந் தக்கார்க்கே செய்யா (நாலடி, 250). 7. Charity, benevolence; நீதி பொருது மென்கை தருமமோ (பாரத. சூதுபோர். 186). 6. Justice, righteousness; கடமை. Colloq. 5. Duty; நற்செயல். (பிங்.) 1. Virtuous deed; . 3. See தருமநூல். (உரி. நி.) ஒழுக்கம். (உரி. நி.) 4. Usage, practice, customary observance or prescribed conduct;

Tamil Lexicon


தர்மம், s. virtue, moral and religious merit, duty, ஒழுக்கம்; 2. justice, நீதி; 3. alms-giving, charity, அறம்; 4. nature, instinct, characteristic, இயல்பு. தருமகர்த்தா, wardens of a temple; 2. jurymen, judges. தருமகாரியம், a charitable or equitable work. தருமக்கட்டை, -ப்பிள்ளை, an orphan supported by charity. தருமக்கொள்ளி, one who lights a funeral pile in charity. தருமசபை, council of arbitrators. தருமசாலி, -சீலன் -புருஷன், -வான், - வாளி, தருமிஷ்டன், தருமஸ்தன், a charitable and pious man. தருமசிந்தை, charitable disposition. தருமதானம், -கொடை, beneficence, charitable gifts. தருமதேவதை, the goddess of virtue; born from the right breast of Brahma; 2. the vehicle of Siva in the form of a bull, நந்தி; 3. (fig.) a good-wom, உத்தமி. தருமத்தாருடைய தீர்ப்பு, the award of the arbitrators. தருமநடை, a righteous life, virtuous conduct. தருமநாள், the 3rd lunar asterism, பரணிநாள். தருமநியாயம், -நீதி, impartial justice as given in the code of Manu. தருமநூல், works on law, ethics and jurisprudence. தருமபத்தினி, a virtuous wife. தருமப்பள்ளி, a charity school. தருமப்பெட்டி, a charity box. தருமப்போர், தருமயுத்தம், combat between to champions of equal powers, with the same kind of weapons, and taking no improper advantage. தருமம்பண்ண, -செய்ய, to do an act of charity. தருமவட்டி, lawful interest. தருமவாடி, enclosure whence charity is doled. தருமாசனத்தரர், judges (தருமாசனம், seat of justice). தருமாதருமம், justice & injustice, virtue & vice. தருமாத்துமா, தருமி, a good or virtuous person. தருமோபதேசகன், a guru; a preceptor. அதர்மம், uncharitableness. தருமிஷ்டன், தருமிஷ்டி, a charitable righteous man. தருமிஷ்டர், as தருமிஷ்டன், (hon.); 2. (R.C. usage) the fathers of the Church, patriarchs.

J.P. Fabricius Dictionary


[trumm ] --தர்மம்--தன்மம், ''s.'' Justice, right, equity, law, நீதி. 2. Virtue, moral and religious merit according to the Shastras, ஒழுக்கம். 3. Charity, any chari table or meritorious act from which future good is expected --as alms-giving; building or endowing temples, contri buting to the support of life, human or brute, or the maintenance of religion, or religious establishments. (See அறம்) ''(c.)'' 4. Peculiar or prescribed duty, occupation, &c., according to the different ranks and classes in society--as giving alms, &c., by the house-holder; administering jus tice, by kings; piety and performing rites by brahmans; courage, bravery in the solider; shaving in the barber, சாதிக்குரிய கருமம். 5. Nature, instinct, characteristic, property or action in animals--as hum ming in bees, barking in dogs, இயல்பு. 6. Inherent and peculiar qualities in plants, as fragrance in flowers; flavors in fruits, குணம். W. p. 439. DHARMMA.--''Note.'' The negative of the above is அதர்மம், injustice, &c. தருமந்தலைகாக்கும். Uprightness will pre serve the head; ''i. e.'' the life.

Miron Winslow


tarumam,
n. dharma.
1. Virtuous deed;
நற்செயல். (பிங்.)

2. Statute, ordinance, law, sacred, law;
விதி. (உரி. நி.)

3. See தருமநூல். (உரி. நி.)
.

4. Usage, practice, customary observance or prescribed conduct;
ஒழுக்கம். (உரி. நி.)

5. Duty;
கடமை. Colloq.

6. Justice, righteousness;
நீதி பொருது மென்கை தருமமோ (பாரத. சூதுபோர். 186).

7. Charity, benevolence;
தானமுதலிய அறம். தருமமுந் தக்கார்க்கே செய்யா (நாலடி, 250).

8. Nature; inherent qualities; characteristics; instinct;
இயற்கை. (உரி. நி.) தரும மிஃதெனப் பன்னா மரபெனின் (ஞானா. 11, 23).

DSAL


தருமம் - ஒப்புமை - Similar