சும

suma

VII. v. i. come on heavily, become heavy, rest, devolve on, சுமர். இந்தப்பழி என்மேல் சுமக்க வேண்டாம், this sin shall not be or fall on me. குற்றஞ் சுமவாதவன், or சுமராதவன், an innocent person.

J.P. Fabricius Dictionary

---

, [cum] க்கிறது, ந்தது, க்கும், க்க, ''v. n.'' To devolve on, press upon, come on heavily- as a punishment, or suffering for misbeha viour, தண்டஞ்சார. 2. To become, heavy- as accumulated debt, பாரமாக. 3. To rest or devolve on--as a duty, or obligation, கட்டளைசார.--''Note.'' Most of the compounds take சுமர in colloquial use, notwithstand ing its impropriety. மேகஞ்சுமந்துநிற்கிறது. The clouds teem with rain.

Miron Winslow

---