சாகை

saakai

மரக்கிளை ; கிளைக்குடும்பம் ; கை ; வேதநூற் பதிவு வேதம் ; இலை ; வட்டில் ; சாதல் ; வாழுமிடம் .

தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி

---

கை. தளிரோங்கு சாகைகளும் (கோயிற். பாயி. 6). 3. Hand; இறப்பு. சாகைக்கு மீண்டு பிறக்கைக்கு மன்றி. (சுந்தரலங்.54). Death; வேதம் (பிங்.) 5. Vēdas; எசுர்வேதப் பகுதி. 6. A portion of Yajurvēda; இலை. (பிங்) Leaf ; வட்டில். (பிங்) Cup ; வசிக்கும் இடம். Residence, halting-place; கிளைக்குடும்பம். Nā. 2. Branch of a family; மரக்கிளை. சாகைச் சம்பு தன்கீழ் (மணி.பதி.5). 1. Branch of a tree; வேதத்தின் உட்பிரிவு. சாகையாயிர முடையார் (தேவா. 199, 1). 4. Vēdic section;

Tamil Lexicon

---

s. a branch of a tree, மரக் கொம்பு; 2. leaf, இலை; 3. the text of the Vedas varying according to the tradition of different schools, வேத சாகை; 4. (ஜாகை, Hind.) a house, lodging, rest-house, தங்குமிடம். சாகாமிருகம், s. a monkey a squirrel as living on trees. சாகைபண்ண, to lodge. சாகோபசாகையாய், lit. with branches & branchlets; luxuriantly, abundantly, plentifully.

J.P. Fabricius Dictionary

---

, [cākai] ''s.'' Branch of a tree, மரக்கொ ப்பு. 2. Leaf, இலை. 3. A branch, or subdi vision, especially of the Vedas; being col lections from the Sanhitas or prayers in each Veda, varying as received in different schools, வேதசாகை. W. p. 836. S'AKHA. 4. A brass-plate, வட்டில். (சது.) 5. ''(c.) (Hind.)'' A rest-house, a caravansary, தங்குமிடம். 6. ''[vul.]'' A house, இல்லம்.

Miron Winslow

---

cākai,
n.šākhā.
1. Branch of a tree;
மரக்கிளை. சாகைச் சம்பு தன்கீழ் (மணி.பதி.5).

2. Branch of a family;
கிளைக்குடும்பம். Nānj.

3. Hand;
கை. தளிரோங்கு சாகைகளும் (கோயிற். பாயி. 6).

4. Vēdic section;
வேதத்தின் உட்பிரிவு. சாகையாயிர முடையார் (தேவா. 199, 1).

5. Vēdas;
வேதம் (பிங்.)

6. A portion of Yajurvēda;
எசுர்வேதப் பகுதி.

cākai,
n.šāka.
Leaf ;
இலை. (பிங்)

cākai,
n. perh. caṣaka.
Cup ;
வட்டில். (பிங்)

cākai,
n.U. jāgā.
Residence, halting-place;
வசிக்கும் இடம்.

cākai,
n.சா-.
Death;
இறப்பு. சாகைக்கு மீண்டு பிறக்கைக்கு மன்றி. (சுந்தரலங்.54).

DSAL

---