உண்டாகு

untaaku

v. i. (for conjugation see ஆ, --ஆகு), be, begin to exist, come into existence, be made, grow, become. உண்டாயிருக்க, to exist; 2. (with dat.) to belong to, to have. பிள்ளை உண்டாயிருக்கிறாள், she is pregnant. உண்டானது, what is really the fact. உண்டானபோது கோடானுகோடி உற முறையார், in time of prosperity many will flock round. உண்டானவன், a wealthy man.

J.P. Fabricius Dictionary

---