exclusive
n. தனிக் குத்தகைச்சரக்கு, வேறு எங்கும் கிடைக்காத பொருள், பிறரை விலக்கிவைக்க விரும்புபவர், (வினை) விலக்கிவைக்கிற, நுழைவு தடுக்கிற, ஒதுக்கித்தள்ளும் பாங்குடைய, நுழைவுரிமை கொடுக்க விரும்பாத, குறுகிய மனப்பான்மை உடைய, சமுதாயத்துடன் பழகாது ஒதுங்கி வாழ்கிற, தேர்ந்தெடுத்த சிலருக்குரியதாகக் கட்டுப்பட்ட, பிறரால் அணுக முடியாத, தனிப்பட்ட, பிறிது விலக்கிய, தனி ஒன்றான, தனிஒரே, சரக்குகள் வகையில் தனி உரிமைத்தன்மையுடைய, வேறு எங்கும் கிடைக்காத.
Synonyms
Antonyms
Ex*clu"sive a. Etym: [Cf. F. exclusif.] 1. Having the power of preventing entrance; debarring from participation or enjoyment; possessed and enjoyed to the exclusion of others; as, exclusive bars; exclusive privilege; exclusive circles of society. 2. Not taking into the account; excluding from consideration; -- opposed to inclusive; as, five thousand troops, exclusive of artillery. Ex*clu"sive, n. Defn: One of a coterie who exclude others; one who from real of affected fastidiousness limits his acquaintance to a select few.