வெறுவாயலட்டுதல்

வீண்பேச்சுப் பேசுதல் ; தற்பெருமை பேசுதல் ; பிதற்றுதல் .

தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி

வீண்பேச்சுப் பேசுதல். (யாழ். அக.) 1. To utter empty or useless words; . 2. See வெறுவாய்கூறு-.

Tamil Lexicon

veṟu-vāy-alaṭṭu-
v. intr. id.+.id.+.
1. To utter empty or useless words;
வீண்பேச்சுப் பேசுதல். (யாழ். அக.)

2. See வெறுவாய்கூறு-.
.

3. To brag;
தற்பெருமை பேசுதல்.

DSAL