வாய்விள்

vaaivil

vāy-viḷ-
v. intr. வாய்+.
1. To open one's mouth;
வாயைத்திறத்தல்.

2. To blossom;
மலர்தல். வாய்விள்ளு மென் மலர் மணமென (பிரபுலிங். விமலை. 50).

DSAL

---