மழுங்கு

malungku

III. v. i. become blunt; 2. grow dull or dim. lose lustre, மங்கு. மழுங்கலாக்க, to blunt or dull a thing. மழுங்கியிருக்க, to be blunt. புத்திமழுங்கல், being blunt or stupid. மழுங்கல், v. n. & s. anything which is blunt, dim or unpolished; 2. a loggerhead; 3. one devoid of shame.

J.P. Fabricius Dictionary

---

, [mẕungku] கிறேன், மழுங்கினேன், வேன், மழுங்க, ''v. n.'' To be blunt, or dull--as an edge or point, முனைமழுங்க. 2. To be ob scured, be deprived of lustre or glory, காந்தி குறைய. 3. To become dull in feeling, to lose keenness of intellect, புத்திகுறைய. 4. To fade--as a color, the brightness of a jewel, or the glory of a state, ஒளிமங்க. 5. To be dim or obscure--as the sun or moon in an eclipse or behind a cloud, பிரபைமங்க. 6. To pass by without strict examination, inquiry or notice, மறைந்துபோக. ''(c.)'' அவன்மழுங்கச்சிரைத்துப்போட்டான். He shaved off all the hair from the head and face.

Miron Winslow

---