போஷியன்

வளர்ப்புப் பிள்ளை. (யாழ். அக.) 2. Foster-son; பிறராற் போஷிக்கப்படுபவன். (W.) 1. One who is brought up by a stranger;

Tamil Lexicon

s. one who is nourished by another.

J.P. Fabricius Dictionary

, [pōṣiyaṉ] ''s.'' One who is nourished by another, பொஷிக்கப்படுபவன்.

Miron Winslow

pōṣiyaṉ
n. pōṣya.
1. One who is brought up by a stranger;
பிறராற் போஷிக்கப்படுபவன். (W.)

2. Foster-son;
வளர்ப்புப் பிள்ளை. (யாழ். அக.)

DSAL