புண்ணியவான்
punniyavaan
புண்ணியமிக்கவன் ; அறஞ்செய்பவன் ; பேறுபெற்றவன் .
தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
பாக்கியவான். 2. Lucky person; தருமஞ்செய்பவன். Loc. 3. A benevolent man; புண்ணியமிக்கவன். சிவபூசைபுரி புண்ணியவானை (சிவரக. தேவர்முறை. 15). 1. Person of great religious merit;
Tamil Lexicon
puṇṇiyavāṉ.
n. puṇyavān.
1. Person of great religious merit;
புண்ணியமிக்கவன். சிவபூசைபுரி புண்ணியவானை (சிவரக. தேவர்முறை. 15).
2. Lucky person;
பாக்கியவான்.
3. A benevolent man;
தருமஞ்செய்பவன். Loc.
DSAL