துயில்லுதல்

tuyil-,
3 v. intr. [M. tuyiluka.]
1. To sleep;
உறங்குதல். வரியரவி னணைத்துயின்று (திவ். பெரியதி. 8, 3, 2).

2. To abide, stay;
தங்குதல். (சீவக. 1504, உரை.)

3. To die;
இறத்தல்.

4. To set, as the sun;
அஸ்தமித்தல். ஒண்சுடர் துயின்றதாலென்னும் (திவ். பெரியதி. 2, 7, 4).

DSAL