கூவு

koovu

III. v. i. crow, 2. coo, sing (as birds), scream; v. t. call, அழை. கூவுதல், கூவல், கூவுகை, v. n. crowing, crying aloud. கூவுதூரம், same as கூப்பிடுதூரம், calling distance.

J.P. Fabricius Dictionary

---

, [kūvu] கிறது, கூவினது--கூயிற்று, ம், கூவ, ''v. n. [in the gerund, it is sometimes'' கூய் ''in stead of'' கூவி.] To crow--as a cock, சேவல் முதலியனகூவ. 2. To coo, to sing, to warble --as birds; to scream--as a peacock, பறவை யொலிக்க. 3. ''v. a.'' To call, to whoop, to halloo, கூப்பிட. 4. ''(p.)'' To utter, proclaim, சொல்ல. 5. ''v. n.'' To scold at, to brawl, அதட்ட. 6. To cry--as a child; to bawl, அழ. In poetry like other similar words, it makes the past in கூவியது, கூயினது and கூயது. குயில்கூவினாற்போல். Like the warbling of the குயில் bird. இடும்பியைக்கூவியங்ஙனங்குறுகினான். He re paired to the place, calling இடும்பி. (பார.)

Miron Winslow

---