குறைகொள்
kuraikol
kuṟai-koḷ-,
v. intr. குறை+.
1. To take a thing amiss; to be piqued; to feel aggrieved; to complain;
மனக்குறையைப் பாராட்டுதல்.
2. To represent one's wants needs;
தன்குறையைக் கூறிக்கொள்ளுதல். மந்திரி குறைகொண்டிரப்ப (பெருங். மகத. 21, 104).
DSAL