உபாசி
upaasi
தெய்வ வழிபாட்டால் அருள் பெற்றவன் .
தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
தெய்வ வழிபாட்டால் அனுக்கிரகம் பெற்றவன். Loc. One who has obtained the grace of a particular deity by worshipping it;
Tamil Lexicon
VI. v. t. worship, வழிபடு, ஆராதி.
J.P. Fabricius Dictionary
, [upāci] க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, ''v. a.'' To worship, adore, perform religious rites, ஆராதிக்க.
Miron Winslow
upāci
n. உபாசி-.
One who has obtained the grace of a particular deity by worshipping it;
தெய்வ வழிபாட்டால் அனுக்கிரகம் பெற்றவன். Loc.
DSAL