trepidation

n. நடுநடுக்கம், பீதி, கிலி, பரபரப்பு, துடிதுடிப்பு, படபடப்பு, கலக்கம், மனக்குழப்பம், நடுக்குவாதம், பக்கவாதத்தால் ஏற்படும் உறுப்பு நடுக்கம், முற்காலக் கருத்துப்படி கதிர்வீதியின் ஊசலாட்டம்.

Synonyms

terror trembling excitement alarm fright peturbation tremor hurry emotion disturbance agitation panic demoralization

Antonyms

immobility firmness bold ness steadfastness courage self-command

Trep`i*da"tion, n. Etym: [F. trépidation, L. trepidatio, fr. trepidare to hurry with alarm, to tremble, from trepidus agitated, disturbed, alarmed; cf. trepit he turns, Gr. torture.] 1. An involuntary trembling, sometimes an effect of paralysis, but usually caused by terror or fear; quaking; quivering. 2. Hence, a state of terror or alarm; fear; confusion; fright; as, the men were in great trepidation. 3. (Anc. Astron.) Defn: A libration of the starry sphere in the Ptolemaic system; a motion ascribed to the firmament, to account for certain small changes in the position of the ecliptic and of the stars. Syn. -- Tremor; agitation; disturbance; fear.

trepidation - Similar Words

repedation trucidation trepidatory respiration repudiation replication elapidation crepitation trepidant tardation