hurry

n. மிகுவிரைவு, மிகுவிரைவில் முடிக்க வேண்டுமென்ற படபடப்பு, விரைவூக்கம், பரபரப்பு, மிகையார்வம், கலவரம், கூட்ட நெருக்கடி, அவசரத்துக்குரிய தேவை, (வி.) பரபரப்புக் கொள், தேவையற்ற விரைவுகாட்டு, படபடப்புடன் செயலாற்று, விரைந்து இட்டுச்செல், அதிரடி செய்து தூண்டு, விரைவுபடுத்து.

Synonyms

Antonyms

Hur"ry, v. t. [imp. & p. p. Hurried; p. pr. & vb. n. Hurrying.] Etym: [OE. horien; cf. OSw. hurra to whirl round, dial. Sw. hurr great haste, Dan. hurre to buzz, Icel. hurr hurly-burly, MHG. hurren to hurry, and E. hurr, whir to hurry; all prob. of imitative origin.] 1. To hasten; to impel to greater speed; to urge on. Impetuous lust hurries him on. South. They hurried him abroad a bark. Shak. 2. To impel to precipitate or thoughtless action; to urge to confused or irregular activity. And wild amazement hurries up and down The little number of your doubtful friends. Shak. 3. To cause to be done quickly. Syn. -- To hasten; precipitate; expedite; quicken; accelerate; urge. Hur"ry, v. i. Defn: To move or act with haste; to proceed with celerity or precipitation; as, let us hurry. To hurry up, to make haste. [Colloq.] Hur"ry, n. Defn: The act of hurrying in motion or business; pressure; urgency; bustle; confusion. Ambition raises a tumult in the soul, it inflames the mind, and puts into a violent hurry of thought. Addison. Syn. -- Haste; speed; dispatch. See Haste.