shuffle

n. உராய்வியக்கம், காற் சறுக்கியக்கம், தத்துநடை, அருவருப்பான போக்கு, சறுக்கு நடனம், நிலைபெயர்வு, இடப்பிறழ்வு, ஓயாப் படபடப்பு, கலைப்பீடு, சீட்டுக்குலுக்கீடு, இடைவிரவீடு, இடை உருவீடு, குழப்படி, ஒதுக்கீடு, தள்ளீடு, தட்டிக்கழிப்பு, இழுத்தடிப்பு, கைமாறாட்டம், திருகுதாளம், புரட்டு, (வினை.) சறுக்கித்தள்ளு, நகர்த்து, நிலை பெயர்த்து, இடமாற்றிக் கொண்டிரு, ஓயாது ஆட்டு, படபடத்துக்கொண்டிரு, நிலைபிறழ்ந்து கொண்டிரு, உரசிக்கொண்டு செல், தட்டித்தடவிச் செல், கலைத்துவிடு, நழுவவிடு, ஒதுக்கித்தள்ளு, மாற்றிவை, சொற்புரட்டுச்செய், மழுப்பிவிடு, நேர்விடை கூறாமல் கடத்திக்கொண்டுசெல், தட்டிக்கழி, இழுத்தடி, மாறாட்டஞ்செய், சீட்டுக்கட்டை அழித்துக்கலை, இடைவிரவு, இடையுருவு, இடையிடைக்கல, உருத்தெரியாமல் கலை, குழப்பியடி, கால்தேய்த்துக்கொண்டு நட, தத்தி நட, அருவருப்பாக இயங்கு, சறுக்குநடனம் ஆடு.

Synonyms

Antonyms

Shuf"fle, v. t. [imp. & p. p. Shuffled; p. pr. & vb. n. Shuffling.] Etym: [Originally the same word as scuffle, and properly a freq. of shove. See Shove, and Scuffle.] 1. To shove one way and the other; to push from one to another; as, to shuffle money from hand to hand. 2. To mix by pushing or shoving; to confuse; to throw into disorder; especially, to change the relative positions of, as of the cards in a pack. A man may shuffle cards or rattle dice from noon to midnight without tracing a new idea in his mind. Rombler. 3. To remove or introduce by artificial confusion. It was contrived by your enemies, and shuffled into the papers that were seizen. Dryden. To shuffe off, to push off; to rid one's self of. -- To shuffe up, to throw together in hastel to make up or form in confusion or with fraudulent disorder; as, he shuffled up a peace. Shuf"fle, v. i. 1. To change the relative position of cards in a pack; as, to shuffle and cut. 2. To change one's position; to shift ground; to evade questions; to resort to equivocation; to prevaricate. I muself, . . . hiding mine honor in my necessity, am fain to shuffle. Shak. 3. To use arts or expedients; to make shift. Your life, good master, Must shuffle for itself. Shak. 4. To move in a slovenly, dragging manner; to drag or scrape the feet in walking or dancing. The aged creature came Shuffling along with ivory-headed wand. Keats. Syn. -- To equivicate; prevaricate; quibble; cavil; shift; siphisticate; juggle. Shuf"fle, n. 1. The act of shuffling; a mixing confusedly; a slovenly, dragging motion. The unguided agitation and rude shuffles of matter. Bentley. 2. A trick; an artifice; an evasion. The gifts of nature are beyond all shame and shuffles. L'Estrange.