juggle

n. எத்துமானம், ஏமாற்று, (வினை.) பொஜீத்தட்டு வித்தைகள் செய், வஞ்சி, ஏமாற்று, மோசஞ் செய், செய்திகளைத் திரித்துக்கூறு, ஏமாற்று வித்தையினால் தட்டிப்பஜீ, பொஜீத்தட்டு விந்தையினால் மாறாட்டஞ் செய், சூழ்ச்சி முறையால் தட்டிச் செல்.

Synonyms

Antonyms

Jug"gle, v. i. [imp. & p. p. Juggled; p. pr. & vb. n. Juggling.] Etym: [OE. juglen; cf. OF. jogler, jugler, F. jongler. See Juggler.] 1. To play tricks by sleight of hand; to cause amusement and sport by tricks of skill; to conjure. 2. To practice artifice or imposture. Be these juggling fiends no more believed. Shak. Jug"gle, v. t. Defn: To deceive by trick or artifice. Is't possible the spells of France should juggle Men into such strange mysteries Shak. Jug"gle, n. 1. A trick by sleight of hand. 2. An imposture; a deception. Tennyson. A juggle of state to cozen the people. Tillotson. 3. A block of timber cut to a length, either in the round or split. Knight.