guide

n. வழிகாட்டி, வழித்துணைப்பணியாளர், ஊதியம், பெற்றுப் பிரயாணிகளுடன் செல்லுபவர், ஸ்விட்சர்லாந்து நாட்டில் மலையேறுதலைத் தொழிலாக கொண்டவர்கள், படைத்துறை வேவுப் பணியாளர்கள், கடற்படைக் கப்பல்கள் இயங்க மூலமாதிரியாயியங்கும் கலம், முன்மாதிரி, தலைவர், வாழ்க்கை வழிகாட்டி, அறிவுரையாளர், ஆசிரியர், பெண்சாரண இயக்கத்தினர், பெண் சாரணர், வழிகாட்டுவது, வழிகாட்டும் தத்துவம், வழிகாட்டும் நுல், பயண வழி விளக்க நுல், மூலக் கோட்பாடுகளடங்கிய சுவடி, யையேடு, இயந்திர வகையில் இயக்கும் தண்டு, இயக்கம் தூண்டும் உறுப்பு, குறித்துக்காட்டும் அடையாளம், நிலை சுட்டிக் காட்டும் குறி, (வினை) வழிகாட்டு, வழிகாட்டியாகச் செயலாற்று, வழித்துணை செல், இட்டுக்கொண்டு செல், முன்செல், நடத்து, செயற்படுத்து, தூண்டு, முறைப்படுத்து, வழிப்படுத்து, நெறிப்படுத்தும் கோட்பாடாயமை, கடைத்தேற்றம் இலக்காயமை, தூண்டுதற் காரணமாயியங்கு, தலைமை ஏற்று ஆட்சி நடத்து.

Synonyms

Antonyms

Guide, v. t. [imp. & p. p. Guided; p. pr. & vb. n. Guiding.] Etym: [OE. guiden, gyden, F. guiaer, It. guidare; prob. of Teutonic origin; cf. Goth. ritan to watch over, give heed to, Icel. viti signal, AS. witan to know. The word prob. meant, to indicate, point to, and hence, to show the way. Cf. Wit, Guy a rope, Gye.] 1. To lead or direct in a way; to conduct in a course or path; to pilot; as, to guide a traveler. I wish . . . you 'ld guide me to your sovereign's court. Shak. 2. To regulate and manage; to direct; to order; to superintend the training or education of; to instruct and influence intellectually or morally; to train. He will guide his affairs with discretion. Ps. cxii. 5. The meek will he guide in judgment. Ps. xxv. 9. Guide, n. Etym: [OE. giae, F. guide, It. guida. See Guide, v. t.] 1. A person who leads or directs another in his way or course, as in a strange land; one who exhibits points of interest to strangers; a conductor; also, that which guides; a guidebook. 2. One who, or that which, directs another in his conduct or course of lifo; a director; a regulator. He will be our guide, even unto death. Ps. xlviii. 14. 3. Any contrivance, especially one having a directing edge, surface, or channel, for giving direction to the motion of anything, as water, an instrument, or part of a machine, or for directing the hand or eye, as of an operator; as: (a) (Water Wheels) A blade or channel for directing the flow of water to the wheel buckets. (b) (Surgery) Defn: A grooved director for a probe or knife. (c) (Printing) A strip or device to direct the compositor's eye to the line of copy he is setting. 4. (Mil.) Defn: A noncommissioned officer or soldier placed on the directiug flank of each subdivision of a column of troops, or at the end of a line, to mark the pivots, formations, marches, and alignments in tactics. Farrow. Guide bar (Mach.), the part of a steam engine on which the crosshead slides, and by which the motion of the piston rod is kept parallel to the cylinder, being a substitute for the parallel motion; -- called also guide, and slide bar. -- Guide block (Steam Engine), a block attached in to the crosshead to work in contact with the guide bar. -- Guide meridian. (Surveying) See under Meridian. -- Guide pile (Engin.), a pile driven to mark a place, as a point to work to. -- Guide pulley (Mach.), a pulley for directing or changing the line of motion of belt; an idler. Knight. -- Guide rail (Railroads), an additional rail, between the others, gripped by horizontal driving wheels on the locomotive, as a means of propulsion on steep gradients.