gag

n. வாயடைப்பு, வாய்க்கட்டு, வாய் திறந்தபடியே இருக்கும்படியாகப் பல்மருத்துவர் இடும் பொறியமைப்பு, சட்டமன்றத்தின் பேச்சு நிறுத்த ஆணை, நாடக உரையாடலிடைய திட்டமிடப்பட்டு அமைக்கப்பட்ட நகைத்திறத்துணுக்கு, கேலிக்கூத்து, மோசடி, (வினை) வாயடைப்புச் செய், பேச்சடக்கு, பேச்சுரிமை அடக்கு, சட்ட மன்றத்திற் பேச்சு நிறுத்த ஆணையிடு, நாடக உரையாடலிடையே இடையிட்டுப்பேசித் தடங்கல்செய், குதிரைக்கு வாய்ப்பூட்டிடு, ஏமாற்று, ஏமாற்றிப்பழகு, மூச்சுமுட்டு, ஓங்கரி, குமட்டல், கொள்ளு.

Synonyms

Antonyms

Gag, v. t. [imp. & p. p. Gagged; p. pr. & vb. n. Gagging.] Etym: [Prob. fr. W. cegio to choke or strangle, fr. ceg mouth, opening, entrance.] 1. To stop the mouth of, by thrusting sometimes in, so as to hinder speaking; hence, to silence by authority or by violence; not to allow freedom of speech to. Marvell. The time was not yet come when eloquence was to be gagged, and reason to be hood winked. Maccaulay. 2. To pry or hold open by means of a gag. Mouths gagged to such a wideness. Fortescue (Transl. ). 3. To cause to heave with nausea. Gag, v. i. 1. To heave with nausea; to retch. 2. To introduce gags or interpolations. See Gag, n., 3. [Slang] Cornill Mag. Gag, n. 1. Sometimes thrust into the mouth or throat to hinder speaking. 2. A mouthful that makes one retch; a choking bit; as, a gag of mutton fat. Lamb. 3. A speech or phrase interpolated offhand by an actor on the stage in his part as written, usually consisting of some seasonable or local allusion. [Slang] Gag rein (Harness), a rein for drawing the bit upward in the horse's mouth. -- Gag runner (Harness), a loop on the throat latch guiding the gag rein.