sag
n. தொய்வு, வளைவு, புடைசாய்வு, தொய்வளவு, குறைவு, அமிழ்வு, தணிவு, விலை வீழ்வு, விலை குறைப்பு, (கப்.) காற்றொதுக்கப் பக்கமாகச் செல்லும் இயல்பு, (வினை.) தொய்வுறு தளர்வுறு, பளுவினால் அல்லது அழுத்தத்தினால் அமிழ் தாழ்வுறு, பக்கவாட்டில் தொங்கு, தொய்வுறச் செய், விலைவகையில் வீழ்வுறு, கப்பல் வகையில் திசைவிட்டுக் காற்றொதுக்கப் பக்கமாகச் செல்.
Sag, v. i. [imp. & p. p. Sagged; p. pr. & vb. n. Sagging.] Etym: [Akin to Sw. sacka to settle, sink down, LG.sacken, D. zakken. Cf. Sink, v. i.] 1. To sink, in the middle, by its weight or under applied pressure, below a horizontal line or plane; as, a line or cable supported by its ends sags, though tightly drawn; the floor of a room sags; hence, to lean, give way, or settle from a vertical position; as, a building may sag one way or another; a door sags on its hinges. 2. Fig.: To lose firmness or elasticity; to sink; to droop; to flag; to bend; to yield, as the mind or spirits, under the pressure of care, trouble, doubt, or the like; to be unsettled or unbalanced. the mind I sway by, and the heart I bear, Shall never sag with doubt nor shake with fear. Shak. 3. To loiter in walking; to idle along; to drag or droop heavily. To sag to leeward (Naut.), to make much leeway by reason of the wind, sea, or current; to drift to leeward; -- said of a vessel. Totten. Sag, v. t. Defn: To cause to bend or give way; to load. Sag, n. Defn: State of sinking or bending; sagging.