சன்னியாசி

sanniyaasi

துறவி .

தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி

---

குடீசகன், பகூதகன், ஹம்ஸன், பரமஹம்ஸன் என்ற நான்குவகைத் துறவிகள் One who has abandoned or renounced wordly affairs, religious mendicant, of four classes, viz., kuṭīcakaṉ , pakūtakan, hamsaṉ , paramahamsaṉ;

Tamil Lexicon

---

VI. v. i. renounce the world; become an ascetic. சன்னியாசம், சந்நியாசம் s. (சம்+ நியாசம்) renunciation of worldly pleasures & possessions, துறவு; 3. celibacy, asceticism. சன்னியாசம் தரிக்க, to assume the garb and state of சன்னியாசி. சன்னியாசமார்க்கம், the order of சன்னியாசி; state of celibacy. சன்னியாசமுத்திரை, the distinctive சா சா , s. death, சாவு; 2. a devil, பேய். சாக்குருவி, a screech owl, a species of night hawk whose cry is believed to portend death. சாக்குறி, omens of death. சாச்சடங்கு, funeral rites. சாப்பறை, சாமேளம், funeral drum. சாப்பிள்ளை, சாவுப்--, a still-born child. சாமுகம், சாமூஞ்சி, a deadly pale face; a ghastly countenance. சாவீடு, funeral house. சாவோலை, an ola letter giving notice of death.

J.P. Fabricius Dictionary

---

, [caṉṉiyāci] ''s.'' A Hindu ascetic, a wandering devotee who has renounced social life, with all its enjoyments and attachments, subjected his passions, and lives on what is given him unasked. He remains in a village only one day, in a town not more than three days, and in a city only five; lest his mind become secu larized. See ஆச்சிரமம். 2. ''[among R. Catho.]'' A monk; [''ex'' சன்னியாசம்.]--''Note.'' There are two orders of சன்னியாசி, namely. 1. ஏகதண்டசன்னியாசி, one who carries a single staff, and is of the Smriti sect; 2. திரிதண்ட சன்னியாசி, one who carries three staves tied together, and is a worshipper of Vishnu. சா

Miron Winslow

---

caṉṉiyāci,
n. san-nyāsin.
One who has abandoned or renounced wordly affairs, religious mendicant, of four classes, viz., kuṭīcakaṉ , pakūtakan, hamsaṉ , paramahamsaṉ;
குடீசகன், பகூதகன், ஹம்ஸன், பரமஹம்ஸன் என்ற நான்குவகைத் துறவிகள்

DSAL

---