கொட்டகை

kottakai

koṭṭakai,
n. gōṣṭhaka [T. koṭṭamu, K. koṭṭage, Tu. koṭya.]
Shed with sloping roofs, cowstall, marriage-pandal;
பந்தல் விசேடம். கொட்டகைத் தூண்போற்காலிலங்க (குற்றா. குற. 84, 4).

DSAL

---