குளறு
kularu
III. v. i. stammer through anger, fear, confusion, ஊறு; 2. yell, howl; v. t. spoil (colloq.) கெடு; 2. father in speech. வாய் குளறிப்போயிற்று, speech has failed him. குளறாட்டம், confusion, intricacy. குளறாதே செய்ய, to do a thing properly. குளறிப்போன பேச்சு, a speech broken off owing to the speaker's becoming confused. குளறிப்போட, to entangle, to bring into confusion. குளறியடித்துக் கிடக்க, to lie in great confusion. குளறுகை, --படை, குளறல், v. n. stammering. குளறுபடி, great confusion. குளறுபடியாய்க் கிடக்க, to remain unsettled. குளறுவாயன், a stammerer. கன்னா பின்னாவென்று குளற, to speak nonsense
J.P. Fabricius Dictionary
, [kuḷṟu] கிறேன், குளறினேன், வேன், குள ற, ''v. n.'' To stammet, through anger, con fusion of mind, &c., உளற. 2. To howl, to yell, to make a hideous--as jackals, &c., நரிபேய்முதலியனகுளற. கன்னாபின்னாவென்று குளறுகிறான். He speaks nonsence.
Miron Winslow