காளவாயன்
kaalavaayan
உரக்கக் கத்துபவன் .
தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
சத்தமிட்டுக்கத்துபவன். (W.) Person with a trumpet tongue or a loud voice; one who blabs out secrets, babbler;
Tamil Lexicon
, ''s.'' A person with a large mouth and a heavy voice, who blabs out secrets; a babbler, கத்துகிறவன்.
Miron Winslow
kāḷa-vāyaṉ,
n. kāhala+.
Person with a trumpet tongue or a loud voice; one who blabs out secrets, babbler;
சத்தமிட்டுக்கத்துபவன். (W.)
DSAL