உரங்கொள்

urangkol

uraṅ-koḷ
v. intr. id.+.
1. To gain force, blow strong, as the wind, to become boisterous as the sea; to rage, as fever;
உக்கிரமாதல். காய்ச்சல் உரங்கொண்டு காய்கிறது.

2. To be hardened, obdurate;
கடினமாதல். நெஞ்சுரங்கொண்டவன்.

DSAL

---