tough

n. போக்கிரி, தெருச்சுற்றி வீணன், (பெயடை) கெட்டிப்பான, உரப்பான, நெகிழ்வும் விறைப்பும் வாய்ந்த, கட்டுறுதியான, ஒடிக்க முடியாத, வெட்ட முடியாத, கட்டுவிடாத, களிமண் வகையில் விடாது ஒட்டிக்கொள்கிற, கட்டுறைப்புள்ள இன்னல் பொறுக்கவல்ல, கடுந் துணிவுள்ள, எதற்குமஞ்சாத, கடுமுனைப்பான, திண்ணிய வலிமையுள்ள, உரம் வாய்ந்த, விட்டுக்கொடுக்காத, பிடிவாதமுடைய, கடுமைவாய்ந்த, சிக்கல் வகையில் விடுவிக்க முடியாத, ஊழ் வாய்ப்பு வகையில் கொடிய, துன்பம் விளைக்கிற, கடுமையான, செயற்கடுமையான, மகிழ்ச்சிதாராத, முரடான, கீழ்ப்படியாத, மிகு கலகம் விளைகிற, தொடர்ந்து குற்றஞ் செய்யும் பாங்குள்ள.

Synonyms

Antonyms

Tough, a. [Compar. Tougher; superl. Toughest.] Etym: [OE. tough, AS. toh, akin to D. taai, LG. taa, tage, tau, OHG. zahi, G. zähe, and also to AS. getenge near to, close to, oppressive, OS. bitengi.] 1. Having the quality of flexibility without brittleness; yielding to force without breaking; capable of resisting great strain; as, the ligaments of animals are remarkably tough. "Tough roots and stubs. " Milton. 2. Not easily broken; able to endure hardship; firm; strong; as, tough sinews. Cowper. A body made of brass, the crone demands, . . . Tough to the last, and with no toil to tire. Dryden. The basis of his character was caution combined with tough tenacity of purpose. J. A. Symonds. 3. Not easily separated; viscous; clammy; tenacious; as, tough phlegm. 4. Stiff; rigid; not flexible; stubborn; as, a tough bow. So tough a frame she could not bend. Dryden. 5. Severe; violent; as, a tough storm. [Colloq.] " A tough debate. " Fuller. To make it tough, to make it a matter of difficulty; to make it a hard matter. [Obs.] Chaucer.