tenacious

a. விடாப்பிடியான, குரங்குப்பிடியான, சொத்து வகையில் விடாது இறுகப்பற்றிக் கொள்கிற, உரிமை வகையில் உறுதியாகப் பற்றிக்கொள்கிற, கொள்கை வகையில் விடாது மேற்கொள்கிற, நினைவாற்றல் வகையில் மறக்க விடாது உள்ளத்தில் ஊன்றியுள்ள, ஒட்டிக்கொண்டுள்ள, ஊற்றமாகப் பற்றிக்கொள்ளுகிற, பசைப்பற்றுள்ள, விடாது இணைந்துள்ள, எளிதிற் பிரிவுபடாத, மிகு கெட்டியான.

Synonyms

Antonyms

Te*na"cious, a. Etym: [L. tenax, -acis, from tenere to hold. See Tenable, and cf. Tenace.] 1. Holding fast, or inclined to hold fast; inclined to retain what is in possession; as, men tenacious of their just rights. 2. Apt to retain; retentive; as, a tenacious memory. 3. Having parts apt to adhere to each other; cohesive; tough; as, steel is a tenacious metal; tar is more tenacious than oil. Sir I. Newton. 4. Apt to adhere to another substance; glutinous; viscous; sticking; adhesive. "Female feet, too weak to struggle with tenacious clay." Cowper. 5. Niggardly; closefisted; miserly. Ainsworth. 6. Holding stoutly to one's opinion or purpose; obstinate; stubborn. -- Te*na"cious*ly, adv. -- Te*na"cious*ness, n.