severe

a. கடுமுறையான, கடுமைமிக்க, கடுவினைமை வாய்ந்த, கண்டிப்புமிக்க, கடுகடுத்த, கடுவெறுப்பான, கண்ணோட்டமற்ற, கடூரமான, வெட்டென்ற, நிட்டூரமான, விட்டுக்கொடுப்பற்ற, மட்டுமுழுப்பலில்லாத, செயலழுத்தமிக்க, வளையாத, தொய்வற்ற, கட்டிறுக்கமான, கடுஞ்செட்டான, கடுஞ் சிக்கனம் வாய்ந்த, கட்டௌதமை வாய்ந்த, மிகையற்ற, செறிவடக்கமான, தற்செறிவான, கடுந் தன்மறுப்பு, வாய்ந்த, கடுந்தூய்மை வாய்ந்த, இன்பத்தொடர்பற்ற, இன்பம் அறவேதுறந்த, அணியமை வொழிந்த, அழகுநயக் கூறற்ற, கடுஞ்சோதனைக்குரிய, விடா உழைப்புடைய, ஊக்கத்தளர்வற்ற, கடுமுயற்சிக்குரிய, மிக வருந்துகிற, பொறுத்தற்கரிய, அருந்திறல் வேண்டப்படுகிற, கடுவீறுடைய, கேலிக்கிடமற்ற, கடுவசையார்ந்த.

Synonyms

Antonyms

Se*vere", a. [Compar. Severer; superl. Severest.] Etym: [L. severus; perhaps akin to Gr. swikns innocent, chaste: cf. F. sévère. Cf. Asseverate, Persevere.] 1. Serious in feeeling or manner; sedate; grave; austere; not light, lively, or cheerful. Your looks alter, as your subject does, From kind to fierce, from wanton to severe. Waller. 2. Very strict in judgment, discipline, or government; harsh; not mild or indulgent; rigorous; as, severe criticism; severe punishment. "Custody severe." Milton. Come! you are too severe a moraler. Shak. Let your zeal, if it must be expressed in anger, be always more severe against thyself than against others. Jer. Taylor. 3. Rigidly methodical, or adherent to rule or principle; exactly conformed to a standard; not allowing or employing unneccessary ornament, amplification, etc.; strict; -- said of style, argument, etc. "Restrained by reason and severe principles." Jer. Taylor. The Latin, a most severe and compendious language. Dryden. 4. Sharp; afflictive; distressing; violent; extreme; as, severe pain, anguish, fortune; severe cold. 5. Difficult to be endured; exact; critical; rigorous; as, a severe test. Syn. -- Strict; grave; austere; stern; morose; rigid; exact; rigorous; hard; rough; harsh; censorious; tart; acrimonious; sarcastic; satirical; cutting; biting; keen; bitter; cruel. See Strict. -- Se*vere"ly, adv. -- Se*vere"ness, n.