rigorous
a. கடுங்கண்டிப்பான, சிறிதுகூட விட்டுக்கொடுக்காத, வன்கடுமையான, உலையா முஸ்ற்சியுடைய, இம்மியும் பிசகாத, இழையளவும் நெறிதவறாத, அப்பிழையாது கவனித்துச் செய்கிற, கடுஞ்சிக்கனமான.
Rig"or*ous, a. Etym: [F. rigoureux, LL. rigorosus. See Rigor.] 1. Manifesting, exercising, or favoring rigor; allowing no abatement or mitigation; scrupulously accurate; exact; strict; severe; relentless; as, a rigorous officer of justice; a rigorous execution of law; a rigorous definition or demonstration. He shall be thrown down the Tarpeian Rock With rigorous hands. Shak. We do not connect the scattered phenomena into their rigorous unity. De Quincey. 2. Severe; intense; inclement; as, a rigorous winter. 3. Violent. [Obs.] "Rigorous uproar." Spenser. Syn. -- Rigid; inflexible; unyielding; stiff; severe; austere; stern; harsh; strict; exact. -- Rig"or*ous*ly, adv. -- Rig"or*ous*ness, n.