snag

n. முளை, குற்றி, முறிமுளை முகடு, கோறைப்பல், பல்லின் கோறைமுகடு, முறிந்த அடிமரக்கட்டை, நீரடிமுட்டுக்கட்டை, கலங்களின் நெறி தடுக்கும் ஆறு-கடல்களின் நீரடிவேர் அல்லது கட்டை முளைப்பு, எதிர்பாராத் தடங்கல், மறைமுக முட்டுக்கட்டை, (வினை.) கலத்தை நீரடி முட்டுக்கட்டையில் கொண்டு முட்டிவிடு, முட்டிவடுப்படு, முட்டிக்கீறலுறு, நீரடிக்கட்டையில் மாட்டிக்கொள், தடுத்துநிறுத்து, எதிர்பாராத் தடங்கலிடு, ஒழுங்கறத் தறி, ஆற்றுப்படுகையில் முட்டுக்கட்டைகளை அகற்று, கட்டுத்தறியின் முனைமுகடழி, முனை ஒழுங்குபடுத்து.

---

Snag, n. Etym: [Prov. E., n., a lump on a tree where a branch has been cut off; v., to cut off the twigs and small branches from a tree, of Celtic origin; cf. Gael. snaigh, snaidh, to cut down, to prune, to sharpen, p. p. snaighte, snaidhte, cut off, lopped, Ir. snaigh a hewing, cutting.] 1. A stump or base of a branch that has been lopped off; a short branch, or a sharp or rough branch; a knot; a protuberance. The coat of arms Now on a naked snag in triumph borne. Dryden. 2. A tooth projecting beyond the rest; contemptuously, a broken or decayed tooth. Prior. 3. A tree, or a branch of a tree, fixed in the bottom of a river or other navigable water, and rising nearly or quite to the surface, by which boats are sometimes pierced and sunk. 4. (Zoöl.) Defn: One of the secondary branches of an antler. Snag boat, a steamboat fitted with apparatus for removing snags and other obstructions in navigable streams. [U.S.] -- Snag tooth. Same as Snag, 2. How thy snag teeth stand orderly, Like stakes which strut by the water side. J. Cotgrave. Snag, v. t. [imp. & p. p. Snagged; p. pr. & vb. n. Snagging.] 1. To cut the snags or branches from, as the stem of a tree; to hew roughly. [Prov. Eng.] Halliwell. 2. To injure or destroy, as a steamboat or other vessel, by a snag, or projecting part of a sunken tree. [U. S.]

---