profound

n. (செய்.) தடங்காணா ஆழம், கடலின் ஆழ்கசம், உள்ளத்தின் வகையில் ஆழ் தடம், காலவகையில் நீள் தொலைப்பகுதி, வருங்கால வகையில் எட்டாத்தொலைப்பகுதி, (பெ.) மிக ஆழ்ந்த, ஆழமிக்க, தடங்காணாத, நெடுந்தொலை உட்கடந்த, உள்ளத்தின் வகையில் ஆழ்தடஞ்சார்ந்த, உணர்ச்சி வகையில் அடித்தளத்திலிருந்து வருகிற, முழு ஆற்றல்வாய்ந்த, வீறார்ந்த, அறிவுவகையில் அளவிடற்கரிய, புலமைவகையில் அறிவாழமிக்க, எண்ணங்கள் வகையில் ஆழ்ந்த அறிவாராய்ச்சியுடைய, வணக்க வகையில் நெடும் பணிவார்ந்த, உணர்ச்சிப்பதிவு வகையில் ஆழ்தடம் பதிந்த, அழியாத் தடம்பதித்த, நெடுந்தொலை பரந்து செல்கிற.

Synonyms

Antonyms

Pro*found", a. Etym: [F. profond, L. profundus; pro before, forward + fundus the bottom. See Found to establish, Bottom lowest part.] 1. Descending far below the surface; opening or reaching to a great depth; deep. "A gulf profound." Milton. 2. Intellectually deep; entering far into subjects; reaching to the bottom of a matter, or of a branch of learning; thorough; as, a profound investigation or treatise; a profound scholar; profound wisdom. 3. Characterized by intensity; deeply felt; pervading; overmastering; far-reaching; strongly impressed; as, a profound sleep. "Profound sciatica." Shak. Of the profound corruption of this class there can be no doubt. Milman. 4. Bending low, exhibiting or expressing deep humility; lowly; submissive; as, a profound bow. What humble gestures! What profound reverence! Dupp Pro*found", n. 1. The deep; the sea; the ocean. God in the fathomless profound Hath all this choice commanders drowned. Sandys. 2. An abyss. Milton. Pro*found", v. t. Defn: To cause to sink deeply; to cause to dive or penetrate far down. [Obs.] Sir T. Browne. Pro*found", v. i. Defn: To dive deeply; to penetrate. [Obs.]