commonplace

n. பொதுச்செய்தி, அடிக்கடி அடிபடும் பொருள், அடிபட்ட தலைப்பு, அடிபட்ட பொருளற்ற வழக்கு, குறித்தெடுக்கத்தக்க சிறப்புடைய ஏட்டுப்பகுதி, (பெ.) சிறப்பற்ற, வழங்கித் தேய்ந்த, பழமைப்பட்ட, (வி.) சிறப்புடைய ஏட்டுப்பகுதி குறித்தெடு, பொதுக்குறிப்புப் புத்தகத்தில் எழுது, பொருளற்ற வழக்குச் சொல் பேசு.

---

Com"mon*place`, a. Defn: Common; ordinary; trite; as, a commonplace person, or observation. Com"mon*place`, n. 1. An idea or expression wanting originality or interest; a trite or customary remark; a platitude. 2. A memorandum; something to be frequently consulted or referred to. Whatever, in my reading, occurs concerning this our fellow creature, I do never fail to set it down by way of commonplace. Swift. Commonplace book, a book in which records are made of things to be remembered. Com"mon*place`, v. t. Defn: To enter in a commonplace book, or to reduce to general heads. Felton. Com"mon*place`, v. i. Defn: To utter commonplaces; to indulge in platitudes. [Obs.] Bacon.

---