gush

n. பொங்கி வழியும் நீர்த்தாரை, உணர்ச்சியின் எழுச்சி, கிளர்ந்தெழும் கனிவு, பேச்சுநடையில் உணர்ச்சி வளம், (வினை) பொங்கிவழி, பீறிட்டு ஒழுகு, கொப்புளி, பீறிட்டு ஒழுகும் படி செய், தேனொழுகப் பேசு., இனியது கூறு. அன்பு தவம்பும் படி பேசு.

Synonyms

Antonyms

Gush, v. i. [imp. & p. p. Gushed; p. pr. & vb. n. Gushing.] Etym: [OE. guschen, cf. Icel. gusa and gjsa, also D. gucsen; perh. akin to AS. geótan to pour, G. giessen, Goth. giutan, E. gut. Cf. Found to cast.] 1. To issue with violence and rapidity, as a fluid; to rush forth as a fluid from confinement; to flow copiously. He smote the rock that the waters gushed out. Ps ixxviii 20. A sea of blood gushed from the gaping wound. Spenser. 2. To make a sentimental or untimely exhibition of affection; to display enthusiasm in a silly, demonstrative manner. [Colloq.] Gush, v. t. 1. A sudden and violent issue of a fluid from an inclosed plase; an emission of a liquid in a large quantity, and with force; the fluid thus emitted; a rapid outpouring of anything; as, a gush of song from a bird. The gush of springs, An fall of lofty foundains. Byron. 2. A sentimental exhibition of affection or enthusiasm, etc.; effusive display of sentiment. [Collog.]