push

n. தள்ளு, குத்து, இடி, கருவியால் நெக்குதல், கொம்பினால் இடித்தல், தள்ளுவிசை, அழுத்தவிசை, விலவளைவின் உந்தாற்றல், தாக்குதல், படைத்தாக்காற்றல், மேடைக்கோற் பந்தாட்டத்தில் பந்தினைத் தள்ளும் அடி, முயற்சி, முயற்சியூக்கம், உந்தார்வம், தன்முனைப்பாற்றல், செல்வாக்காற்றல், துணையுதவி, பணி உயர்வுதவி, நெருக்கடி, இக்கட்டான நிலை, கும்பல், வீணர்கும்பு, குற்றக்கைதிக்குழு, (பே-வ) பணிவிலக்கீடு, (வினை.) தள்ளு, உந்து, நெருக்கு, மேடைக்கோற் பந்தாட்ட வகையில் பந்தினைத் தள்ளும் அடிகொடு, கொம்புகளினால் முட்டு, உந்திநில், உந்திநிற்கச் செய், தள்ளி முன்செல், மேற்பட முயற்சிசெய், வற்புறுத்து,தூண்டு. விரைவுபடுத்து, செல்வங்குவிப்பதில் ஊக்கமாக ஈடுபடு, உரிமைகொண்டாடு, பிடித்த நாடுகளை விரிவுபடுத்து, விளம்பரத்தினால் வலிந்து விற்பனை பெருக்கு.

Synonyms

Antonyms

Push, n. Etym: [Probably F. poche. See Pouch.] Defn: A pustule; a pimple. [Obs. or Prov. Eng.] Bacon. Push, v. t. [imp. & p. p. Pushed; p. pr. & vb. n. Pushing.] Etym: [OE. possen, pussen, F. pousser, fr. L. pulsare, v. intens. fr. pellere, pulsum, to beat, knock, push. See Pulse a beating, and cf. Pursy.] 1. To press against with force; to drive or impel by pressure; to endeavor to drive by steady pressure, without striking; -- opposed to draw. Sidelong had pushed a mountain from his seat. Milton. 2. To thrust the points of the horns against; to gore. If the ox shall push a manservant or maidservant, . . . the ox shall be stoned. Ex. xxi. 32. 3. To press or urge forward; to drive; to push an objection too far. " To push his fortune." Dryden. Ambition pushes the soul to such actions as are apt to procure honor to the actor. Spectator. We are pushed for an answer. Swift. 4. To bear hard upon; to perplex; to embarrass. 5. To importune; to press with solicitation; to tease. To push down, to overthrow by pushing or impulse. Push, v. i. 1. To make a thrust; to shove; as, to push with the horns or with a sword. Shak. 2. To make an advance, attack, or effort; to be energetic; as, a man must push in order to succeed. At the time of the end shall the kind of the south push at him and the king of the north shall come against him. Dan. xi. 40. War seemed asleep for nine long years; at length Both sides resolved to push, we tried our strength. Dryden. 3. To burst pot, as a bud or shoot. To push on, to drive or urge forward; to hasten. The rider pushed on at a rapid pace. Sir W. Scott. Push, n. 1. A thrust with a pointed instrument, or with the end of a thing. 2. Any thrust. pressure, impulse, or force, or force applied; a shove; as, to give the ball the first push. 3. An assault or attack; an effort; an attempt; hence, the time or occasion for action. Exact reformation is not perfected at the first push. Milton. hen it comes to the push, tic no more than talk. L' Estrange. 4. The faculty of overcoming obstacles; aggressive energy; as, he has push, or he has no push. [Colloq.] Syn. -- See Thrust.