front

n. முன்புறம், முன்பகுதி, முகப்பு, கட்டிட முகப்புத்தோற்றம், காட்சிக்குரிய பக்கம், முன்னிணைப்புக் கட்டுமானம், தலைவாயில், முனங்கு, நோக்கும் திசை, நெய்தல் நிலப் போக்கிடத்தின் கடல் முகப்பு, முன்னேறிய பகுதி, படை முன்னனி, போர்முனை, இணையணி, முற்போக்கு அணி, செயல்துறை, துறை அரங்கம், முகம், நெற்றி, நெற்றிப்பக்கமான பொய்ம்மயிர்ச்சுருள், பொய்ம்மயிர்க்கற்றை, உள்ளுடுப்பின் மார்புப்பகுதி, மார்புப்போலி உள்ளுடைப்பகுதி, வான்வௌத வெப்பதட்பக் காற்றுத் திரள் பிழம்புகளின் இடைப்படு தளம்ம, நாவிடைப்பகுதி, (பெ.) முன்பகுதியிலுள்ள, முகப்பருகிலுள்ள, முன்புறத்தில் அமைந்த, முற்பகுதிசார்ந்த, (ஒலி) நாவிடைப்பகுதியில் ஒலிக்கப்படுகிற, (வினை) முகநோக்கியிரு, திசைநோக்கியமை, திசையில் முகப்புடையதாயிரு, திசைநோக்கித் திருப்பு, பக்கமாகத்திருப்பு, எதிர்த்து நில், எதிர்ப்படு, கண்ணுறு, சந்தி முகப்பளி, முன்புறம் பதித்துவை, முகப்பமை, முக்பபாயமை, முகப்பில் அமைவுறு, நாவிடை ஒலியாமை.

Synonyms

Antonyms

Front, n. Etym: [F. frant forehead, L. frons, frontis; perh. akin to E. brow.] 1. The forehead or brow, the part of the face above the eyes; sometimes, also, the whole face. Bless'd with his father's front, his mother's tongue. Pope. Grim-visaged war hath smoothed his wrinkled front. Shak. His front yet threatens, and his frowns command. Prior. 2. The forehead, countenance, or personal presence, as expressive of character or temper, and especially, of boldness of disposition, sometimes of impudence; seeming; as, a bold front; a hardened front. With smiling fronts encountering. Shak. The inhabitants showed a bold front. Macaulay. 3. The part or surface of anything which seems to look out, or to be directed forward; the fore or forward part; the foremost rank; the van; -- the opposite to back or rear; as, the front of a house; the front of an army. Had he his hurts before Ay, on the front. Shak. 4. A position directly before the face of a person, or before the foremost part of a thing; as, in front of un person, of the troops, or of a house. 5. The most conspicuous part. The very head and front of my offending. Shak. 6. That which covers the foremost part of the head: a front piece of false hair worn by women. Like any plain Miss Smith's, who wears s front. Mrs. Browning. 7. The beginning. "Summer's front." Shak. Bastioned front (Mil.), a curtain connerting two half bastions. -- Front door, the door in the front wall of a building, usually the principal entrance. -- Front of fortification, the works constructed upon any one side of a polygon. Farrow. -- Front of operations, all that part of the field of operations in front of the successive positions occupied by the army as it moves forward. Farrow. -- To come to the front, to attain prominence or leadership. Front, a. Defn: Of or relating to the front or forward part; having a position in front; foremost; as, a front view. Front, v. t. [imp. & p. p. Fronted; p. pr. & vb. n. Fronting.] 1. To oppose face to face; to oppose directly; to meet in a hostile manner. You four shall front them in the narrow lane. Shak. 2. To appear before; to meet. [Enid] daily fronted him In some fresh splendor. Tennyson. 3. To face toward; to have the front toward; to confront; as, the house fronts the street. And then suddenly front the changed reality. J. Morley. 4. To stand opposed or opposite to, or over against as, his house fronts the church. 5. To adorn in front; to supply a front to; as, to front a house with marble; to front a head with laurel. Yonder walls, that pertly front your town. Shak. Front, v. t. Defn: To have or turn the face or front in any direction; as, the house fronts toward the east.