phase
n. திங்களின் கலை, மதி வட்டத்தின் ஔதவிளக்கக்கூறு, கோள் ஔதக்கலை மாறுபாட்டுப்படி, வளர்ச்சிப் படி, (இய.) மாறுபாட்டாலை இயக்கத்தின் அலையிடைப்படி, (இய.) மாற்று மின்னோட்ட இயக்கப் படிநிலை, பொருளின் நிலை மாறுதல், இடைப்பிடி, தோற்றவேறுபாடு, பண்பு வேறுபாடு.
Phase, n.; pl. Phases. Etym: [NL. phasis, Gr. phase. See Phenomenon, Phantom, and Emphasis.] 1. That which is exhibited to the eye; the appearance which anything manifests, especially any one among different and varying appearances of the same object. 2. Any appearance or aspect of an object of mental apprehension or view; as, the problem has many phases. 3. (Astron.) Defn: A particular appearance or state in a regularly recurring cycle of changes with respect to quantity of illumination or form of enlightened disk; as, the phases of the moon or planets. See Illust. under Moon. 4. (Physics) Defn: Any one point or portion in a recurring series of changes, as in the changes of motion of one of the particles constituting a wave or vibration; one portion of a series of such changes, in distinction from a contrasted portion, as the portion on one side of a position of equilibrium, in contrast with that on the opposite side.