frontal
-1 n. திருக்கோயில் பலிமேடை முற்பகுதியை மறைக்கும் பட்டுத்திரை, தெருப்பக்கமுள்ள கட்டிட முகப்பு, திறந்தவௌதப் பக்கமுள்ள கட்டிட முகப்பு, நுதலணி, முகப்புப் பகுதி, (பெ.) நெற்றியைச் சார்ந்த, முன்பக்கத்தைச் சார்ந்த, முன்பகுதிக்குரிய, முன்னணிக்குரிய, பக்க அணிபின்னண
Fron"tal, a. Etym: [Cf. F. frontal.] Defn: Belonging to the front part; being in front; esp. (Anat.), Defn: Of or pertaining to the forehead or the anterior part of the roof of the brain case; as, the frontal bones. Fron"tal, n. Etym: [F. frontal, fronteau, OF. Frontel, frontal, L. frontale an ornament for the forehead, frontlet. See Front.] 1. Something worn on the forehead or face; a frontlet; as: (a) An ornamental band for the hair. (b) (Mil.) The metal face guard of a soldier. 2. (Arch.) Defn: A little pediment over a door or window. 3. (Eccl.) Defn: A movable, decorative member in metal, carved wood, or, commonly, in rich stuff or in embroidery, covering the front of the altar. Frontals are usually changed according to the different ceremonies. 4. (Med.) Defn: A medicament or application for the forehead. [Obs.] Quincy. 5. (Anat.) Defn: The frontal bone, or one of the two frontal bones, of the cranium. Frontal hammer or helve, a forge hammer lifted by a cam, acting upon a "tongue" immediately in front of the hammer head. Raymond.