diplomacy
n. அரசியல் செயலாட்சி நயம், நாடுகளிடைப்பட்ட இயைபிணக்க நயத்திறம், அரசியல்களிடைப்பட்ட செயலாண்மைத்திறம், சூழ்ச்சித் திறநயம், முறைநயம், செயல் நயம்.
Synonyms
embassy
ministry
ambassadorship
representation
tact
contrivance
management
negotiation
outwitting
circumvention
Antonyms
cancel
recall
conge
miscontrivance
mismanagement
maladministration
overvaulting
selfentanglement
selfdefeat
selfstultification
Di*plo"ma*cy, n. Etym: [F. diplomatie. This word, like supremacy, retains the accent of its original. See Diploma.] 1. The art and practice of conducting negotiations between nations (particularly in securing treaties), including the methods and forms usually employed. 2. Dexterity or skill in securing advantages; tact. 3. The body of ministers or envoys resident at a court; the diplomatic body. [R.] Burke.